Cihâd Temel İbâdettir; Aksini Söyleyen Müslümanlar (!) İyi Düşünsünler

Cihad en temel ibâdettir. Diğer ibâdetlerin kabûl şartları olan; niyet, ihlâs ve sünnete uygunluk cihâd için de geçerlidir. Sâdece Allah rızâsı için yapılır ve cihaddan muâfiyet için izin istenmez. Hele de Müslümanların toprakları işgâle uğramış, emniyetleri kaybolmuş, fuhşa bağlı nesil emniyetleri kaybolma noktasına gelmiş, kaynakları tâlân edilmiş, dinleri mahkûm hâle getirilmiş, kültürleri sömürülmüş, ülkeleri fakirleştirilmiş, hukûkun kaynakları Kur’ân ve sünnet olmaktan çıkarılmış ve siyâsette Müslüman velâyetine son verilmiş ise cihad böyle zamanlarda farz-ı ayın olur. Dünyâ Müslümanları kendi ülkelerinde bu söylenen olumsuzlukların tamâmını yaşamaktadırlar. Hâlbuki bu durumdan bir an evvel kurtulmak için cihad şarttır. Burada şu hakîkati belirtmek gerekir ki bu ibâdetin tanımı, Kur’ân ve sünnet bütünlüğünden, istikāmet ehli ulemâ tarafından çıkarılır. Din düşmanlarının algı üzerinden cihad târifi yapmalarının Müslümanlar nazarında hiçbir geçerliliği yoktur. Müslümanlar, kâfirlerin yaptığı kavram tanımlarına iltifât etmezler ve onların bu uğraşılarını, mahremlerine el atmak olarak değerlendirirler.

Cihâdın farziyeti Kitap ve Sünnet’le sâbittir. Farziyetini inkâr eden kâfir olur. Bu bağlamda cihâdın aleyhinde konuşanların, Müslümanlık diye bir dertleri varsa söylemlerini iyi düşünsünler. Özellikle varlık alanlarına ve çıkarlarına zarar verir endîşesiyle emperyalist ülkeler cihâdın aleyhinde çalışmalar yapmaktadırlar. Sömürge ülkelerinde buldukları işbirlikçi, şahsiyetsiz politikacı, akademisyen ve basın mensuplarını da kullanmaktadırlar. Cihâd olmadan dîni muhâfaza etmek mümkün değildir. Cihâda karşı çıkanların esas hedefleri ve düşmanları İslâm dînidir. Bu seçkin ibâdeti terör ve haksız katliâmlarla ilintilendirmek külliyen yalan ve iftirâdır. Zîrâ cihad bir fıkıh ve ilmihâl çerçevesinde yapılır. Fıkıhsız ve âlimsiz cihâd olmaz.

Cihad; vahyi hayâta hâkim kılmak, Müslüman’ın hayâtı vahiyle anlamlandırma çabası; yeryüzünde fitneden eser kalmayıncaya kadar elle, dille çalışmak ve kötülüklere müdâhil olmak; velâyetin mü’minlere tevdî edildiği Medîne’yi oluşturup insanların din, akıl, mal, can ve nâmus emniyetini sağlamak ameliyesi; bu ameliyenin gerçekleşmesi için mü’minlerin safında bulunarak onların gücüne güç katmak ve dînin uygulama alanı bulması için meşrû vâsıtaları kullanmaktır. Amaçları arasında; Müslümanların topraklarını korumak, servetlerini ve kaynaklarını yağmalatmamak, emniyetlerini tesis etmek, nesil emniyetini güvence altına almak, özgürlüklerini kimseye teslîm etmemek, fitnenin her türlüsüne karşı ümmeti teyakkuz hâlinde tutmak, zulme aslâ onay vermemek, dağıtımda adâleti sağlamak, kâfir ve zâlim velâyetine karşı Müslümanların velâyetini ikāme etmek olan bir ibâdeti Müslümanlar (!) nasıl kötülerler veya aleyhinde konuşurlar anlamak mümkün değildir.